Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2017

ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ

  Η αναπάντεχη επιμήκυνση του χρόνου είναι πάντα τόσο καλοδεχούμενη!!!Σε ένα απόλυτα προγραμματισμένο χρονοδιάγραμμα αυτό θα μπορούσα να πω πως ήταν ένα δώρο! Για να δούμε πώς πήγαν οι προσπάθειές μου στη ζαχαροπλαστική.Τούρτα θέλω να κάνω με ζαχαρόπαστα σαν αυτές που βλέπω στις βιτρίνες.Δοκίμασα μια άλλη συνταγή για παντεσπάνι.
Υλικά:
1 και 1/2 φλιτζάνι αλέυρι για όλες τις χρήσεις
1 και 1/2 φλιτζάνι αλεύρι για τσουρέκια
1 κουτάλι της σούπας μπέκιν
1/2 κουταλάκι του γλυκού σόδα
μια πρέζα αλάτι
1/2 φλιτζάνι κρέμα γάλακτος
1 φλιτζάνι γάλα
1 φλιτζάνι βούτυρο
2 φλιτζάνια ζάχαρη
1 βανίλια
2 αυγά 
3 κρόκοι

 Το έψησα σε ταψί με διάμετρο 20 εκατοστών για να γίνει ψηλή.Από φόβο να μην βγει άψητη στο εσωτερικό της την άφησα λίγο παραπάνω από 55 λεπτά και μου σκούρυνε η αλήθεια από πάνω.Δεν το έβαλα όμως κάτω.

Χώρισα το παντεσπάνι σε τέσσερις φέτες.Έβαλα ανάμεσα κρέμα βανίλιας και σοκολάτας.


Θέλω αυτή τη φορά η τούρτα μου να γίνει και νόστιμη.Οπότε δεν  τσιγκουνεύτηκα την κρέμα.

Μετά άρχισαν τα δύσκολα.Ενώ η ζαχαρόπαστα που είχα ετοιμάσει από το βράδυ έγινε εύπλαστη κατάφερα να απλώσω μια στρώση επάνω στην τούρτα. Το πλαϊνό κομμάτι με παίδεψε και το παράτησα.
Πήρα το κορνέ και έκανα τα σχέδιά μου με τη σαντιγύ.Χρησιμοποίησα λίγη ζαχαρόπαστα για να πλάσω την καροτένια μύτη του .Σταγόνες σοκολάτας για τα μάτια και το στόμα.Με χρώμα ζαχαροπλαστικής το σκούφο και κασκόλ.
Έκανα μια κουζίνα άνω κάτω αλλά χαλάλι του!!!Κούκλος έγινε!
  Τα  ροζ μαγουλάκια του είναι η λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά!Φυσικά αυτός ο χιονάνθρωπος δεν λιώνει από τον ήλιο ...λιώνει στο στόμα!!!
  Μπορεί να υπερβάλω λιγουλάκι...αλλά αν δεν παινέψουμε το σπίτι μας....; 
Με τόσο χιόνι γύρω μας ο χιονάνθρωπος έχει την τιμητική του.Να μη σας δείξω λοιπόν τον χιονάνθρωπο που φλερτάρει αυτή τη στιγμή με τον ήλιο  έξω στην αυλή;
Πώς μου ρθε; Φλερτάρει; Για φαντάσου λέει να τον έχει ερωτευτεί! Μια και είναι η πρώτη φορά που τον βλέπει! Όλο αυτό το φως έκανε το χιονάνθρωπό μας να μείνει αποσβολωμένος. Ένα μειδίαμα σχηματίστηκε στα χείλη του από φουντούκια.Μπορεί να μείνει εκεί για όλη του τη ζωή και να θαυμάζει τον ήλιο.Σηκώνει δειλά το χέρι του και τον χαιρετάει...
  Και ο ήλιος; Τι κάνει ο ήλιος; Φυσικά χαίρεται και απολαμβάνει όλη αυτήν την προσοχή από το μικρό χιονάνθρωπο.Είναι ωραίο να σε αγαπούν και να σου το δείχνουν.Και ο χιονάνθρωπος απλώνει το χέρι και ζητάει από τον ήλιο να του χαρίσει έναν   χορό.Και  ο ήλιος απλώνει τις ηλιαχτίδες του, τον αγγίζει τρυφερά, απαλά και χορεύουν μαζί όλη τη μέρα μέχρι τη δύση.Και πεταλουδίτσες φτερουγίζουν στην καρδιά του χιονάνθρωπου. Και στροβιλίζεται και νιώθει πως δεν πατάει...Πετάει στα σύννεφα...γελάει μέχρι και η καροτένια του μύτη!
  Καληνύχτα είπε ο χιονάνθρωπος.Καληνύχτα και ο ήλιος.Θα με σκέφτεσαι; Ρώτησε ο Χιονάνθρωπος.Θα σε θυμάμαι απάντησε ο ήλιος και έπεσε το σκοτάδι...Μα μια φλογίτσα  δε λέει να σβήσει στο μέρος της καρδιάς.Ο Χιονάνθρωπος έμεινε εκεί όλη νύχτα ξάγρυπνος να μετράει τα άστρα.Ξέρει !Όσο ο ήλιος του είναι με δόντια αυτός μπορεί να χορεύει μαζί του.Αλλά ήλιος είναι αυτός. Έχει πολλά πρόσωπα.Ήλιος χωρίς δόντια (φαφούτης),ήλιος με σύννεφα(συννεφοπαρμένος), ήλιος με αέρα(φουρφουριστός),ήλιος καυτός(Τζιτζικοβγάλτης)... Τα ξέρει όλα αυτά ο χιονάνθρωπός μας και ας έχει γεννηθεί μόλις χθές."Παίζουν με τη φωτιά  ασπροχιονισμένε μου; Το ξέρεις ότι θα λιώσεις έτσι δεν είναι;"  "Το ξέρω! Αλλά αύριο πάλι μαζί του θα είμαι. Και κάθε αύριο μέχρι να λιώσει και η τελευταία μου χιονονιφάδα εγώ θα χορεύω αυτόν τον μοναδικό χορό με τον Ήλιο μου...γιατί τολμώ να ζήσω όχι απλά να υπάρχω..."

"Ε!Καλό το παραμυθάκι σου! Αλλά τι θα γίνει με την περίπτωσή μου". 
Βέλαξε η κατσίκα. Την είχα ξεχάσει.
"Το ξέρω πως με ξέχασες. Για να δούμε πόσα παραμύθια θα σκαρφιστείς για να μην με τελειώσεις.Και ούτε τούρτα μου έδωσες να δοκιμάσω.Μόνο να κοκορεύεσαι ξέρεις. Άμα δεν ασχοληθείς μαζί μου σοβαρά να το ξέρεις θα κάτσω εδώ και θα βελάζω ασταμάτητα."



"Το ξέρεις ότι τώρα με τα αυτιά  που μου έβαλες μοιάζω πιο πολύ με πρόβατο;Εγώ είμαι κατσίκααααα! Πόσες φορές πρέπει να στο πω;" 
 Εντάξει καλά τα πάμε! Μην ξεχνάς πως εχθές έμοιαζες με καμήλα.
 "Θέλω κέρατα για να φανώ! Και πού είναι τα ματοτσίνορα που μου έταξες;" 
Τα ΄χω στο σχολείο. Άσε που είμαι αποκλεισμένη 
" ...και ονειροπαρμένη..." 
Ποτέ δεν το αρνήθηκα αυτό.Φτάνει όμως.Αν δεν σταματήσεις  τη γκρίνια θα σε βάλω στη σακούλα μέσα να το ξέρεις.
Μα τι απαιτητικές αυτές οι κατσίκες!
 Για να δούμε τώρα με τι άλλο θα συμπληρώσω τον διευρυμένο χρόνο των διακοπών μου...
   Μια βόλτα θέλω με καλή παρέα! Τι με κοιτάς;
"Μου απαγορεύεις και να κοιτάζω τώρα;Ακούτε κόσμε με απειλεί! Θα διαμαρτυρηθώ στη Φιλοζωική Εταιρία προστασίας Ζώων..." 
Θα την πνίξω...
"Ακούτε ; Ακούτε ; Θα με πνίξει λέει ! Βοήθειααααα"
Αυτό ήταν ! Δεν υποφέρεσαι.Κλείνω εδώ την ανάρτηση.Γράφω τέλος......





   

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2017

ΧΙΟΝΙΖΕΙ...

   Η  σημερινή ασταμάτητη χιονόπτωση με κράτησε μέσα στο σπίτι. Κυκλοφόρησα  στα δωμάτια από δω και από κει σαν κουβαράκι τυλίχτηκα και ξετυλίχτηκα πολλές φορές.Απόλαυσα τη θέα του χιονισμένου τοπίου.Το χιόνι ήρθε και κάλυψε σαν χαλί όλες "τις ατέλειες " γύρω μας.Με συνεπήρε ο χορός των χιονονιφάδων, η ποικιλία των σχεδίων τους,η απαλή υφή τους...η αίσθηση που αφήνουν καθώς λιώνουν όταν αγγίζουν την παλάμη... 

Τράβηξα γραμμές και προσπάθησα να σχεδιάσω πάνω στο αφράτο χαλί.Με το δάχτυλο...με ένα κοντάρι...με τα πόδια.Τόλμησα να κάνω το αγγελάκι αφού πρώτα  σιγουρεύτηκα πως δεν με βλέπει κανείς.


  Αφουγκράστηκα τους ήχους των πουλιών,τον ήχο των πατημασιών που βουλιάζουν πάνω στο απάτητο χιόνι. 
 Προσπάθησα να κάνω έναν χιονάνθρωπο αλλιώτικο...ξεχωριστό! Είναι ένας χιονάνθρωπος που χορεύει!!!

Ωραίο το χιόνι δε λέω...Είχαμε χρόνια να το δούμε στα μέρη μας.Ευχάριστες και οι ανακοινώσεις "Τα σχολεία θα παραμείνουν κλειστά λόγω ψύχους..." Αλήθεια ποιοι χάρηκαν περισσότερο;Για να δούμε...
Οι πρώτοι που το ακούσανε αφού το έμαθα εγώ ήταν τα παιδιά μου.Ο Μιλτιάδης :"Ωραία ! Δεν πάμε σχολείο αύριο!!!" Η Ευρώπη:"Μια χαρά το βρίσκω"Σηκώνω το ακουστικό για να ενημερώσω τις συναδέλφους μου.
1η αντίδραση:"Τι χαρούμενη είδηση είναι αυτή!!!Μπράβο Μαρία !Πολύ χάρηκα! Και μεθαύριο δε θα έχει καλό καιρό "
2η αντίδραση: "Αχ! Μπράβο! Τι ευχάριστα νέα.Έχω κάτι δουλίτσες να κάνω και τη σκεφτόμουν πολύ την επόμενη μέρα!"

 3η αντίδραση: "Τι λες; Τέτοια νέα έπρεπε να με πάρεις πρώτη και να μου τα πεις.Πόσο χαίρομαι που δε θα  ξυπνήσουμε  αύριο πρωί.Οι διακοπές μας παίρνουν παράταση! Yes!


 Κλείνω το τηλέφωνο και αντί να πάω να σιδερώσω άραξα στον καναπέ φαρδιά πλατιά.Τι ταινία θα δούμε σήμερα;...Θα είναι μια ωραία μέρα η αυριανή.Και ήταν.Αν και χιόνισε πήρα το αυτοκίνητο και επισκέφτηκα το σχολείο...αλλά χαλαρά.Το είδα, με είδε, έριξα τροφή στο ψάρι...τα είπαμε λίγο...έφυγα.


Σήμερα που το χιόνι ήταν περισσότερο έμεινα μέσα.Δεν τόλμησα να κυκλοφορήσω.Σκέφτηκα πως ήταν ευκαιρία να ολοκληρώσω κάτι πάρε δώσε που έχω με μια κατσίκα.Αλλά δεν μου έκατσε...η κατσίκα.Πήρα τις βελόνες και τα τσιγκελάκια μου και τέλειωσα ότι άρχισα στις χριστουγεννιάτικες διακοπές.
Ένα κασκόλ...
Έναν σκούφο...

Κάτι παπουτσάκια

'Ενα σκουφάκι κουκουβάγια
 Και ο χρόνος των διακοπών επιμηκύνθηκε και έχω τη κατσίκα απέναντι να με κοιτάζει με μάτια γουρλωτά.Σαν να μου λέει κάτι...


   Τι; ....Μοιάζεις με καμήλα;....Ε! Μα...δεν σε τελείωσα.Έχω να σου βάλω αυτιά , ίσως όταν θα μπουν τα κέρατα...τι λες για το στόμα; Δώσε μου λίγο χρόνο ακόμα...
   Και το χιόνι συνέχισε να πέφτει.Τόσο χιόνι δεν έχω ξαναδεί σε όλη μου τη ζωή.Αυτή η νύχτα η χιονισμένη μοιάζει μαγική.Θα θελα να κάνω μια βόλτα εκεί έξω...αλλά  το πιο πιθανό  είναι να συναντηθώ με καμιά αρκούδα.Δε μου φτάνει η κατσίκα;Προτίμησα τη σιγουριά και την ασφάλεια της ζεστασιάς.Υποψιάζομαι πως αυτή η κατσίκα θέλει να με παιδέψει.
   Άκου!  Μοιάζει με καμήλα;...Δεν ταιριάζει και με το σενάριο.Μήπως να  πω στη Σταυρούλα να το αλλάξει...Μπα δε  θυμάμαι τον Αίσωπο να λέει καμιά ιστορία που να έχει καμήλα....Θα της βάλω και ματόκλαδα...και ένα ωραίο φουστάνι...κόκκινο φιόγκο στο κέρατο...και στην τελική άμα βελάζει ποιος θα σκεφτεί ότι δεν είναι κατσίκα;
   Σκέφτομαι πως αν δεν έχει λιώσει το χιόνι μέχρι αύριο...να κάνω μια βόλτα.Τι με κοιτάς κι εσύ; Και εσένα αύριο θα σου βάλω αφτιά.Αύριο θα είναι μια καινούρια μέρα...
    Καλό βράδυ φίλοι μου !!!

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2017

ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΛΛΗΣΗ;




  Τρυφερό και συγκινητικό ! Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να διδάξεις το παιδί σου; Τα λατρεύω αυτά τα μικρά animation που κάτι έχουν να πουν. Με μαγεύει πρώτα από όλα ο τρόπος με τον οποίον δημιουργούνται. Με γοητεύει η κινούμενη ζωγραφιά. Αυτή που μου ανοίγει το παράθυρο στη φαντασία. Αυτή που μπορεί να κρύβει μέσα της χίλιες λέξεις.     

   
   Έχει μουσική που σε πάει μαζί με την πλοκή, σε κρατάει σε εγρήγορση, σε συναρπάζει .Το είδα και το ξαναείδα και παρατήρησα κάθε λεπτομέρεια, κάθε αλλαγή στο χρώμα κάθε αλλαγή στο συναίσθημα. Είναι ταινία μικρού μήκους χωρίς λόγια μα είναι τόσα αυτά που θέλει να πει ..,ή δε θέλει. Αυτή η ταινία μίλησε μέσα μου σκληρά για τον κόσμο που χτίζουμε εμείς οι μεγάλοι για να δώσουμε κληρονομιά στα παιδιά μας. Αλλά ταυτόχρονα και με τόσο αισιοδοξία όπως η φράση "η ελπίδα πεθαίνει τελευταία" ...Αλλά ξέρετε κάτι ; Το τέλος δεν ήρθε και εμείς ακόμα προλαβαίνουμε. 
   Μιλάει για έναν πατέρα που θέλει να διδάξει το γιο του με το σωστό τρόπο. Αλλά ποιος είναι ο Σωστός; Υπάρχει κάποιος κανόνας που πρέπει να ακολουθήσουμε; Αφιερώστε 8 λεπτάκια από το χρόνο σας να τη δείτε και αφήστε την να μιλήσει ή όχι στην δική σας κοσμοθεωρία.
  Ας αρχίσει το 17 αισιόδοξα και ελπιδοφόρα φίλοι μου!Καλή χρονιά!