Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2019

ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ...

Η προετοιμασία του τραχανά είναι από τις δουλειές που γίνονται στο τέλος του καλοκαιριού. Φυλάσσεται σε βάζα για όλη τη χρονιά και οι νοικοκυραίοι βράζουν τον τραχανά τα κρύα πρωινά του χειμώνα στάζοντας λίγο λαδάκι ή τον τρώνε το βράδυ ως ελαφριά σουπίτσα. Αν θέλουν μια πιο ιδιαίτερη γεύση καίνε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι και μετά συμπληρώνουν το βρασμένο νερό και τον τραχανά.


Εγώ τραχανά δεν ξέρω να φτιάχνω. Κάθε χρόνο τον παίρνω έτοιμο από τη μανούλα που φτιάχνει ποσότητα  και μοιράζει. Βρέθηκα όμως στης ξαδέρφης μου που πήγε για να της τον κάνει με τα εξαρτήματά της αφού τώρα πια και η ξαδέρφη έχει παιδιά και εγγόνια και θέλει και αυτή με τη σειρά της να μοιράσει στην οικογένεια που όσο πάει μεγαλώνει περισσότερο.
Μια και δυο λοιπόν, όπως λεν και στα παραμύθια, ήμουνα κι εγώ εκεί και άρχισα τις ερωτήσεις. 

-Είναι δύσκολο να κάνεις τραχανά;
-Όχι καλέ ! 
-Θα αργήσεις; Γιατί βιάζομαι.
-Να τώρα θα δεις, τσακ-στακ θα τελειώσουμε.
-Να μου πεις τη συνταγή, να τη γράψω.
-Τι την θες; Τραχανάδες θα φτιάχνεις τώρα; Αφού εγώ σας δίνω.
-Για το μπλοκ.
-Αα!
Έχουμε και λέμε για τον τραχανά θα χρειαστούμε:
Σιμιγδάλι χονδρό 4 κιλά 
Στραγγιστό γιαούρτι 3 κιλά 
Αλεύρι όσο πάρει
Αλάτι 2 κουταλιές της σούπας

Πριν ξεκινήσει όμως ανοίγει  ένα σακουλάκι και βγάζει το ένα τέταρτο  από αυτό πού είχε μέσα .

-Τι είναι αυτό;
-Ζυμάρι.
-Από πού το παίρνεις;
-Από το φούρνο.
-Πώς το ζητάς;
-Για μια δόση ψωμί;
-Τι ακριβώς είναι;
-Ζυμάρι.
-Τι ζυμάρι;(άρχισα να εκνευρίζομαι) Μπαίνω σε έναν φούρνο και λέω....
-Ζυμάρι ,ζυμωτό για ένα ψωμί.Το πήρα από την Τασούλα αν δεν έχει το κάνεις και χωρίς αυτό...αλλά με αυτό γίνεται πιο νόστιμος.

Ε! Πες το μας . Χωρίς αυτό το κάτι , χωρίς εκείνο  το άλλο, από αυτά που βρίσκεις σε χωριά, που ξέρεις την φουρνάρισσα με το όνομα της . Κι εγώ τώρα τι να γράψω; Που κάθε φορά από τη συνταγή λείπει αυτό που το κάνει πιο νόστιμο;

Σημειώνω τα υλικά και τη δοσολογία τους καθώς και το όνομα της φουρνάρισσας να βρίσκεται...μπορεί να χρειαστεί κάποτε τραχανά να ζυμώσω.Τόσα κάνουμε , εκεί θα κολλήσουμε;








-Μαμά αυτό το κόσκινο από πού το πήρες;
-Έδωσα οδηγίες και μου το φτιάξανε
-Ωραία ιδέα! Το θέλω ...για προίκα!




Αχ! Μαμά! Μανούλα μου!Μάνα , γλυκιά μου Μαμάκα! Να σε έχω πάντα κοντά μου να νοστιμίζεις τη ζωή μου με τρόπο που μόνο εσύ ξέρεις!


Τι γίνεται και πώς μια στιγμή  φτάνει όλα στη ζωή μας να τα αλλάξει;Και αυτό που λένε ότι η ζωή είναι στιγμές, το ακούμε αλλά ΤΟΣΕΣ στιγμές αφήνουμε να κυλήσουν από τα χέρια μας , από τα μάτια μας μπροστά να προσπεράσουν και διαλέγουμε τη μιζέρια να τη κάνουμε καθημερινή φορεσιά μας...Και στιγμή τη στιγμή η ζωή μας περνά και;

Τραχανάς είναι η συνταγή για Κυριακάτικα πρωινά; Για κρύα βράδια; Για το μαζί της οικογένειας; Για την ευχαρίστηση του να μοιράζεσαι; Για ένα απόγευμα συντροφιά με τους φίλους; Για μια ματιά στον ήλιο που ανυψώνεται στην Ανατολή του; Για ένα χουχούλιασμα κάτω από την  κουβέρτα το μεσημέρι; Για ένα ωραίο τραγούδι που θέλεις να ξανακούσεις; Για το βλέμμα που χαίρεσαι να ξαναντικρίζεις; Για μια αγκαλιά που θέλεις μέσα της να κουρνιάσεις ;
Για όλα αυτά και άλλα ,που δεν συντελούνται παρά μονάχα σε στιγμές.
 Για όσα με πνίγουν και δεν μπορώ να πω... λέω τη  συνταγή για τραχανά και αφήνω το δάκρυ να μουσκέψει το μάγουλο. Το σκουπίζω με την αναστροφή του μανικιού μου αν τύχει και με δεις και αν με ρωτήσεις θα σου προσφέρω ζεστό τραχανά!
Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε .....