Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ

Όταν αυτό που βλέπω δεν μου αρέσει και ψάχνω απεγνωσμένα πίσω από αυτό που φαίνεται.... τότε χαρτόκουτα από ψυγεία μπορεί να μεταμορφώνονται σε νεραϊδοσπιτάκια!


 Ένα παραμύθι μπορεί να μου δώσει  σκαλί να πατήσω και να αρχίσω να ονειρεύομαι!

 Αυτή τη φορά το παραμύθι "Ψωμί με ζάχαρη και αλάτι" της Γεωργίας Λάττα με μετέφερε σε ένα ονειρεμένο κόσμο όπου ζουν νεραϊδοφωτεινούλες και νεραϊδοαστρούλες! 


Δεν μπορούσα παρά να σχεδιάσω νεραϊδοσπιτάκια!Εγώ τραβούσα γραμμές και η Σταυρούλα με την Ευδοκία κόβανε(τις έκανα ανάθεση  την πιο δύσκολη δουλειά!).Μέσα σε τρεις ώρες είχαμε  6 κομμένα σπιτάκια "σοβατισμένα" βαμμένα! 
Το πρώτο ήταν προθέρμανση...
Σαν μανιτάρι με  μια κάμπια όλο γλύκα!
Με σκεπή σαν φραουλίτσα!
Σαν από κοτσάνι και με πορτούλα χαρωπή!
Δεν ξέρω ποιο να πρωτοδιαλέξω!
Παιχνίδια για να παίξω....
Χρώματα γέμισε η τάξη -να μη σας πω και μοσχοβολιές και γλυκές  μελωδίες και πάει ο νους σας στο κακό... Είναι που προσπαθώ όλα τα λάθη που δεν τολμώ  να διορθώσω με ένα πινέλο να τα... βελτιώσω;

 Έτοιμα τα σπιτάκια! Έτοιμα τα πουλάκια, αλλά και τα ζυμαράκια! Τίποτα άλλο δε θα πω, εύχομαι μόνο εκεί να σας δω. Την Κυριακή 3 Απριλίου 11:30 η ώρα στο Λύκειο Ελληνίδων!


Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016

ΜΗΛΟΠΙΤΑΚΙΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΕΝΙΑ

Το είδα στο διαδίκτυο και είπα να το δοκιμάσω γιατί μου φάνηκε εύκολο.Με έτοιμη σφολιάτα που χώρισα το κάθε φύλλο σε έξι λωρίδες.Μήλα με τη φλούδα και κομμένα σε πολύ λεπτές φετούλες μισοφέγγαρα.


 Τα έβαλα στο φούρνο μικροκυμάτων για να μαλακώσουν  μερικά λεπτάκια και μετά άλειψα τη λωρίδα με βούτυρο λιωμένο, πασπάλισα με ζάχαρη και κανέλα και αράδιασα τα μήλα στη λωρίδα της σφολιάτας με τη φλούδα προς τα πάνω και λίγο να προεξέχουν.


Γύρισα τη λωρίδα για να πιάσει τις φέτες του μήλου και μετά άρχισα να τυλίγω.  Πάντως για πρώτη φορά το τριανταφυλλάκι πέτυχε σαν σχέδιο. Και αφού ψηθούν στους 200 βαθμούς και κρυώσουν λίγο η άχνη από πάνω τους χαρίζει. Μετά απλώς τα κοιτάς και δε θέλεις να τα φας.

Τρίτη 29 Μαρτίου 2016

ΚΕΚΑΚΙΑ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ

Τα έβλεπα στο pinterest και ζήλευα είναι αλήθεια  τόσο όμορφα, τόσο χαριτωμένα. Μα όταν πήγαινα να διαβάσω συνταγή και συναντούσα υλικά άγνωστα έσκαγα ακόμη περισσότερο. Μια και δυο αποφάσισα να αυτοσχεδιάσω στο κενό της Τρίτης όχι τίποτα σπουδαίο απλά τη συνταγή του κέικ.


Όπως το κάνω κάθε φορά 4 αυγά , 250 γρ. βούτυρο, 500 γρ. αλεύρι, 1 μπέκιν , μία βανίλια ,2 κούπες ζάχαρη και γάλα ένα ποτήρι και κάτι με το μάτι. Καλή είμαι ... άλλα σε γραμμάρια άλλα σε κούπες και έβαλα και το μάτι. Προσδίδει εμπειρία!Όταν έχω πορτοκάλια στύβω και χρησιμοποιώ το χυμό τους αντί για γάλα, ή συμπληρώνω.Εμένα μου αρέσει πολύ και το χοντροκομμένο ξύσμα της φλούδας τους. Τα παιδιά όμως έκαναν ένσταση και το έκοψα.


 Συνήθως τους κάνω δίχρωμο κέικ με κακάο.Αυτή τη φορά ο Μιλτιάδης μου ζήτησε να το κάνω όλο σοκολάτα και επειδή θα χρησιμοποιούσα ατομικά φορμάκια είπα να του κάνω το χατήρι. Η μόνη καινοτομία που έπραξα ήταν που έβαλα από ένα κομματάκι αμυγδαλόπαστα και λίγες σταγόνες λευκής σοκολάτας.


Πολύ μπελάς το ψήσιμο βάλε βγάλε στο φούρνο δεν είναι όπως το κέικ που το ρίχνεις μέσα και το βγάζεις σε 50 λεπτά. Και αφού τα κατάφερα και δεν έκαψα καμιά φουρνιά είπα να περάσω στη διακόσμηση.Με μια έτοιμη σκόνη κρέμα ζαχαροπλαστικής και φρουτάκι του δάσους είχα αυτό το αποτέλεσμα.
Πάντως μια ομορφιά την έχουνε. Εχθές τα έκανα σήμερα ήταν τελειωμένα! Νομίζω πως η συνταγή πέτυχε!

Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΗ ΛΑΣΠΗ

   Και σλάτς σλουτς βουτηγμένη μέσα στα νερά προσπαθώ να καθαρίσω τη λάσπη από τα πλακάκια,τις βεράντες τους τοίχους. Μα γίνεται αυτό το πράμα; Όσο για το αυτοκίνητο ...μόλις πλησίαζα  του φώναζα "άνοιξε πόρτα¨" μπας και γίνει κανένα μαγικό και ανοίξει όπως "το σουσάμι άνοιξε" του Αλή Μπαμπά.Πού αυτό ; Χωμένο μες στη λασπουριά να μου κάνει πλάκα " Πιασε με αν μπορείς χωρίς να λερωθείς". 
   Δηλαδή με αυτή τη βροχή δεν μπορώ ούτε ένα τραγούδι να πω και να χορέψω τόσο τρυφερό και αγαπημένο και τακα τι τακ να πλατσουρίσω με ευχαρίστηση κάτω από αυτήν την ευλογία του Θεού.
Μα και πάλι αν σκέφτομαι τι περιέχει η βροχούλα , το μαλλί, το αμάξι και τα πλακάκια μένω στο δέντρο και χάνω το δάσος φίλοι μου. Πόσες πιθανότητες έχω να επισκεφτώ την Αφρική; Ε ! Πόσες ; Μου κάνει λοιπόν τη χάρη και έρχεται αυτή σε εμένα! Και παρά το γεγονός ότι η Άνοιξη ήρθε και ο κήπος μου με φωνάζει ενώ εγώ έχω βγάλει ρίζες στην καρέκλα μου διαβάζοντας, αυτή τη βροχή δεν μπορούσα να την προσπεράσω.

   Πήρα λοιπόν το λάστιχο και συνέχισα το έργο της τραγουδώντας στα νερά και πλατς και πλουτς και χωρίς τις ικανότητες του Τζιν Κέλι  τα κατάφερα να γίνω μούσκεμα ως το κόκαλο.Σλατς σλουτς μπήκα στο σπίτι στάζοντας και αφήνοντας πίσω μου σημάδια από νερά. Σιγά το πράμα ... και το χαμόγελο της ευχαρίστησης χάθηκε καθώς αντίκρισα τα δυο μου κορίτσια βουτηγμένα και πνιγμένα στα κινητά τους! Με πόσους κουβάδες νερό να τις περιλούσω για να συνέλθουν;
Και πάλι λέω: "φάση είναι θα περάσει" και singing in the rain  σας στέλνω την καλημέρα μου και δυο φιλιά πεταχτά!  

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2016

ΕΠΕΣΕ Η ΑΥΛΑΙΑ

   Σήμερα έπεσαν οι τίτλοι τέλους για το "Μυστικό...".Αν και υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην αφήσω το συναίσθημα να  με παρασύρει... σήμερα το απόγευμα ένιωσα μια ενόχληση που να πάρει.

 Και έτσι μέσα σε μισή ώρα κομμάτι κομμάτι το σκηνικό αποσυνδέθηκε και μαζί του ένα μέρος από τα όνειρά μου.
  Και ποιος είναι ο πιο ασφαλής δρόμος για να χειραγωγήσεις τα αισθήματα; ... Το γέλιο!!!Ένα δύο τρία και πάμε! Το σκηνικό ξεστήθηκε με παιχνίδια και δρώμενα του γέλιου και της χαράς για να είναι ο αποχαιρετισμός πιο εύκολος!
Μια φωτογραφία στο θρόνο;
Να μην έχω κι εγώ;Τόσο κόπιασα για αυτόν τον θρόνο!
Τώρα θα σου δείξω εγώ......
Άντε! Έλα Γωγώ και μια μαζί. Όλους ο θρόνος μας χωρεί!
Και στο πηγάδι μα ναι! Φυσικά!Πού θα την βρούμε ξανά τέτοια ομορφιά!

Και γελώντας, ξεφυσώντας φτάσαμε στο τέλος παιδιά!Τέλειωσε το παραμύθι... το κουκί και το ρεβίθι! Ήμουνα κι εγώ εκεί, με ένα κόκκινο βρακί!Μα εσείς να μην το πιστέψετε...Γιατί ποιος ξέρει τι είναι ψέματα και τι αλήθεια; Έτσι είναι τα παραμύθια! Κι όλα είναι μια χαρά...ας φορέσω τώρα τα γυαλιά...μη μας πάρουν μυρωδιά!
Καληνύχτα φίλοι μου! Καληνύχτα Τσάρε! Καληνύχτα μυστικό! Και εσύ παλάτι φανταχτερό! Καληνύχτα στα παιδιά ,να χουν όνειρα γλυκά! Καληνύχτα και σε μένα! Με το καλό να δεχτώ κάθε όνειρο μεγάλο ή μικρό και με ένα μολύβι και λίγο χαρτί να πλάθω εικόνες με χρώμα και μουσική !Φιλιά!




 

Κυριακή 13 Μαρτίου 2016

ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Μεταξύ σχολείου, θεάτρου και φροντιστηρίου και με όλα τα λοιπά που συμπληρώνουν τη κατά τα άλλα συνηθισμένη ζωή μου προσπαθώ να τηρώ τα έθιμα και τις παραδόσεις του τόπου μου.Αφού έβαλα τα παιδιά να αυτοσχεδιάσουν με την αλατοζύμη και να κάνουν τη δική τους Σαρακοστή συνεργατικά, κράτησα στα χέρια μου την υπόλοιπη και όσο την έπλαθα και τη ζουλούσα (ενημερωτικά είναι μια πολύ χαλαρωτική άσκηση) την έβαλα κάτω και σχημάτισα τη δική μου.
Σιγομουρμουρίζοντας το
 Η κυρά Σαρακοστή 
που είναι έθιμο παλιό 
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν
με αλεύρι και νερό
Για στολίδι της φορούσαν 
στο κεφάλι της σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν 
γιατί νήστευε καιρό
και τις μέρες τις μετρούσαν 
με τα πόδια της τα εφτά 
κόβαν ένα τη βδομάδα 
μέχρι να ρθει η Πασχαλιά.

Καλή Σαρακοστή φίλοι μου!