Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΧΕΙΜΩΝΑ!

   Πριν την αντίστροφη μέτρηση με τον ερχομό του Σαββατοκύριακου, άλλαξα το σκηνικό του σπιτιού.Πριν μπει ο  Χειμώνας και ο Δεκέμβρης σήκωσα μανίκια και από το βράδυ της Παρασκευής, χωρίς φόβο αιωρήθηκα στη σκάλα -δε λέω να βάλω μυαλό-  και κατέβασα κούτες, γιρλάντες και στολίδια και με βοηθούς τους τρεις σωματοφύλακές μου ,τα παιδιά μου φέραμε το σπίτι σε κατάσταση μετακόμισης.Σε αυτό είμαστε όλοι πολύ καλοί!

Η δουλειά συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε το Σάββατο,  με  το μυαλό να τρέχει στο σχολείο και στις εργασίες που πρέπει να μπουν σε μια σειρά. Δε μιλώ για τις υποχρεωτικές...αυτές πήρανε παράταση... μιλώ για τις καλλιτεχνικές,δημιουργικές και ονειροπόλες.Αχ!Ψυχή μου φαντασμένη............!
  Με αυτά και με εκείνα ξημέρωσε η Κυριακή χουχουλιάρικη αλλά μελαγχολική, υγρή και συννεφιασμένη.Με βρήκε αγκαλιά με το τζάκι, κλασικά με φόρμες, πουλόβερ και παντοφλίτσα να προσπαθώ να  βάλω σε μια τάξη σκέψεις θαμπές  και άτακτες.
  Από αυτή την ασφαλή  γωνιά του πλανήτη παρατηρώ το Χειμώνα να μπαίνει και πλάθω όνειρα πασπαλισμένα με χρωματιστή χρυσόσκονη, για το δικό μου ή το δικό σας παραμύθι.Καλημέρα Χειμώνα!Καλημέρα Φίλοι μου !
 

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ!

    Ας μου εξηγήσει παρακαλώ κάποιος γιατί όταν με τρέχει μια προθεσμία παράδοσης τότε κατακλύζουν το μυαλό μου ιδέες και δράσεις η μια καλύτερη από την άλλη;Γιατί ενώ χρειάζομαι απόλυτη αυτοσυγκέντρωση και διαλογισμό η ψυχή μου πεταρίζει ονειροπόλα και ταξιδεύω από τα τρελά κέφια στην απόλυτη μελαγχολία και πάλι πίσω με ταχύτητες  φωτός; Παραδίνομαι στη δύνη των θαυμάτων, σωπαίνω τη λογική μου και παραμυθιάζομαι από την πολυλογία της φαντασίας μου;

   Για να απομακρύνω κάθε ενοχική σκέψη εφησυχάζομαι με το συμπέρασμα πως δεν μπορεί παρά όλα αυτά να είναι δείγματα αποκλίνουσας, δημιουργικής ιδιοσυγκρασίας.Υποθέτω....Καταλήγω....Αποδέχομαι και τέλος .Πριν ακούσω καμιά άλλη εξήγηση που θα ταράξει τον ευαίσθητο εσωτερικό, συναισθηματικό  μου κόσμο.Ανοίγω τα φτερά για μια πτήση πάνω και μέσα  στο παραμύθι μου.Εκεί όπου νιώθω ασφάλεια και σιγουριά.Μες τα παιδικά μου όνειρα που φροντίζω ως το πολτυμότερο αγαθό μου.Αυτό που θα μπορώ να κληροδοτήσω στα δικά μου παιδιά.

Αυτή η περίοδος που παρά τις μικρές μέρες,το κρύο και τα γεγονότα που τα συντρέχουν έχει την προσμονή,την  προετοιμασία για τα Χριστούγεννα που μου αρέσουν.Γεμίζουν τα μάτια μου από  τα κόκκινα, πράσινα και χρυσά χρώματα.Ζεσταίνεται η καρδιά μου από τον ενθουσιασμό των μικρών παιδιών -πόσο τυχερή είμαι που δουλεύω μαζί τους!-.Και όταν αναπολώ τα χρόνια που τα δικά μου παιδιά ήταν μικρά συγκινούμε το ίδιο όπως όταν άκουγα τα βήματά τους ταπ ταπ ταπ στο σαλόνι και πίσω ξανά ταπ ταπ να ακούω χαμογελώντας με  τον μεγαλύτερο ενθουσιασμό μια φωνούλα να καλεί τους άλλους:"παιδιά ήρθε ο Αι Βασίλης".Και μετά πολλά μαζί γκαπ ταπ τουπ τρεχαλητά στο σαλόνι...και ένας πανζουρλισμός από σακούλες που τσαλακώνονται  και περιτυλίγματα που σκίζονται και φωνές χαράς και φατσούλες να τις φας...Ω!!!!!!!!Πόσο όμορφες στιγμές μέσα μου καλά κρατημένες.

Αφήνομαι στο Χριστουγεννιάτικο πνεύμα, καλωσορίζω τη γιορτινή διάθεση και βάζω στο σπίτι μου το κέφι και τη χαρά!Aς αφεθούμε φίλοι μου!Η ζωή είναι ωραία!  
     
  
  

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΜΙΛΤΙΑΔΗ

   Σήμερα μέρα γιορτινή για το μικρό μας το παιδί που έγινε παλικάρι.Είναι μικρός ακόμα, αλλά στην αγκαλιά μου δε χωρά, στο μπόι μ΄έχει σχεδόν φτάσει.Πότε ήταν που γεννήθηκε, πότε πέρασαν δέκα χρόνια!Ας κουνήσω το κεφάλι να κάνω άλλες σκέψεις γιατί θα τρελαθώ.

Και ενώ μέχρι πέρυσι έλεγα πότε θα ξεκολλήσει από πάνω μου, -μέχρι που σκεφτόμουνα πώς θα πάει φαντάρος που δεν μπορούσα να κάνω βήμα χωρίς να παριστάνει την ουρά μου- τώρα είναι με τον μπαμπά του. Και ενώ από τη μια το χαίρομαι γιατί έτσι πρέπει, σε μια ακρούλα της καρδιάς μου ένα αγκαθάκι με σκαλίζει.Μια ανησυχία με τυραννά.

   Μαμαδίστικες ανασφάλειες.Μπορεί να μην κάνουμε τα σούπερ γενέθλια που φαντάζεται ότι θέλει, αλλά ένα μίνι πάρτι έκπληξη μπορεί η μανούλα να του ετοιμάσει.


Σήκωσα λοιπόν τα μανίκια και θυμήθηκα τη συνταγή που κουβάλησα από την Κομοτηνή.Ευκαιρία να τη δοκιμάσω.Χτύπησα στα γρήγορα παντεσπάνι με 
4 αυγά(χωριστά κρόκους και ασπράδι μαρέγκα)
1 φλιτζάνι ζάχαρη
1 φλιτζάνι αλεύρι
μισό μπέκιν 
ξύσμα και χυμό από ένα λεμόνι
 3 κουταλιές κακάο

Αφού ψηθεί σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς το χώρισα σε δύο μέρη και τα σιρόπιασα με το χυμό από τα βύσσινα κομπόστα.Μετά χτύπησα φυτική κρέμα 500gr και συμπλήρωσα στραγγιστό γιαούρτι 2-3 κουταλιές της σούπας.Ανάμεσα στην κρέμα έριξα βύσσινα. 

Έτοιμο το γλυκό!Έτοιμη και η έκπληξη.
Χρόνια πολλά Μιλτιάδη!!!!!!!!!!!Να σε χαιρόμαστε!