ΠΡΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ!

    Ας μου εξηγήσει παρακαλώ κάποιος γιατί όταν με τρέχει μια προθεσμία παράδοσης τότε κατακλύζουν το μυαλό μου ιδέες και δράσεις η μια καλύτερη από την άλλη;Γιατί ενώ χρειάζομαι απόλυτη αυτοσυγκέντρωση και διαλογισμό η ψυχή μου πεταρίζει ονειροπόλα και ταξιδεύω από τα τρελά κέφια στην απόλυτη μελαγχολία και πάλι πίσω με ταχύτητες  φωτός; Παραδίνομαι στη δύνη των θαυμάτων, σωπαίνω τη λογική μου και παραμυθιάζομαι από την πολυλογία της φαντασίας μου;

   Για να απομακρύνω κάθε ενοχική σκέψη εφησυχάζομαι με το συμπέρασμα πως δεν μπορεί παρά όλα αυτά να είναι δείγματα αποκλίνουσας, δημιουργικής ιδιοσυγκρασίας.Υποθέτω....Καταλήγω....Αποδέχομαι και τέλος .Πριν ακούσω καμιά άλλη εξήγηση που θα ταράξει τον ευαίσθητο εσωτερικό, συναισθηματικό  μου κόσμο.Ανοίγω τα φτερά για μια πτήση πάνω και μέσα  στο παραμύθι μου.Εκεί όπου νιώθω ασφάλεια και σιγουριά.Μες τα παιδικά μου όνειρα που φροντίζω ως το πολτυμότερο αγαθό μου.Αυτό που θα μπορώ να κληροδοτήσω στα δικά μου παιδιά.

Αυτή η περίοδος που παρά τις μικρές μέρες,το κρύο και τα γεγονότα που τα συντρέχουν έχει την προσμονή,την  προετοιμασία για τα Χριστούγεννα που μου αρέσουν.Γεμίζουν τα μάτια μου από  τα κόκκινα, πράσινα και χρυσά χρώματα.Ζεσταίνεται η καρδιά μου από τον ενθουσιασμό των μικρών παιδιών -πόσο τυχερή είμαι που δουλεύω μαζί τους!-.Και όταν αναπολώ τα χρόνια που τα δικά μου παιδιά ήταν μικρά συγκινούμε το ίδιο όπως όταν άκουγα τα βήματά τους ταπ ταπ ταπ στο σαλόνι και πίσω ξανά ταπ ταπ να ακούω χαμογελώντας με  τον μεγαλύτερο ενθουσιασμό μια φωνούλα να καλεί τους άλλους:"παιδιά ήρθε ο Αι Βασίλης".Και μετά πολλά μαζί γκαπ ταπ τουπ τρεχαλητά στο σαλόνι...και ένας πανζουρλισμός από σακούλες που τσαλακώνονται  και περιτυλίγματα που σκίζονται και φωνές χαράς και φατσούλες να τις φας...Ω!!!!!!!!Πόσο όμορφες στιγμές μέσα μου καλά κρατημένες.

Αφήνομαι στο Χριστουγεννιάτικο πνεύμα, καλωσορίζω τη γιορτινή διάθεση και βάζω στο σπίτι μου το κέφι και τη χαρά!Aς αφεθούμε φίλοι μου!Η ζωή είναι ωραία!