Aς γελάσουμε και λίγο…Ζέστη , ήλιος και θάλασσα πάμε παραλία…ανοίγει η ομπρέλα και απλώνουμε τα κορμιά μας στις καρέκλες. Γυαλιά ηλίου ,καπελάκι και αγνάντεμα. Με την άκρη του ματιού μου βλέπω την Ειρήνη να βγάζει αντηλιακό και να το ακουμπά στο τραπέζι. Μετά ανασκαλεύει την τσάντα της βγάζει και άλλο. Συνεχίζει το ανακάτεμα και ούτε λίγο ούτε πολύ εναποθέτει στη σειρά τέσσερα μπουκαλάκια, σωληνάρια με διαφορετικό δείκτη προστασίας. Δε δίνω σημασία. Ανακατεύω με τα πόδια μου την άμμο και γεμίζω τα μάτια μου με το γαλάζιο που απλώνεται μπροστά μου. Όμως δίπλα μου η Ειρήνη έχει πιάσει δουλειά και απλώνει πάνω της αντηλιακό. Κλείνει το ένα ανοίγει το άλλο. Άλλο στα πόδια άλλο στα χέρια…μου δίνει άλλο και μου ζητά να της βάλω στην πλάτη…
-Τι κάνεις ρε κορίτσι; Ρωτάω.
-Από την περσινή σεζόν μου μείνανε να τα τελειώσουμε. Απαντά.
Πάμε να μπούμε στα νερά και φωνάζει.
-Α! δεν έβαλα στο πρόσωπο …
Και βγάζει μέσα από την τσάντα άλλο αντηλιακό.
Σκέψου λέω τώρα να αποκτήσεις και διαφορετικές αποχρώσεις του καφετί στο σώμα σου με τόσους δείκτες που χρησιμοποίησες. Γελώντας σκάω μια βουτιά στην αγαπημένη μου θάλασσα .Είμαστε ακόμα μόνοι στην παραλία και μπορώ να γελάω δυνατά , να κολυμπάω πλατσουρίζοντας και να κάνω σαματά με τις σκέψεις μου .Γεια σου Ειρήνη με τα ωραία σου !!!!!!!!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου