Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

ΧΡΟΝΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ

  Τα γενέθλια του Μιλτιάδη γιορτάσαμε το Σάββατο και χωρίς την Παναγιώτα μας για πρώτη φορά.Σαν καλή μανούλα κι εγώ χώθηκα από το πρωί στην κουζίνα μου και μέσα από τσελεμεντέδες, κορνέ και σπάτουλες, παντεσπάνια και κρέμες ζαχαροπλαστικής με έπιασε το καλλιτεχνικό μου και  έβαλα όλη μου την τέχνη για μια τούρτα με 12 κεράκια.
  Πυροτέχνημα έγινε η τούρτα γιατί δεν πρόσεξα πως τα κεριά που πήρα ήταν από αυτά που δε σβήνουν.Μα τι ανοησία! Αναγκάστηκα να γίνω και πυροσβέστης.Καθώς δε σβήνανε και βούλιαζαν στην κρέμα πήρα τη τσιμπίδα για να τα πιάσω και τα βουτούσα στο νερό.
   Ευτυχώς είχα προλάβει να τραβήξω μια φωτογραφία πριν την εκτοξεύσουμε...Από τις ομορφότερες!!!

   Βέβαια δεν ξέρω τι συνέβη και τα πουράκια και τα μπισκότα εξαφανίστηκαν πρώτα πρώτα...Να μην τους άρεσε η γεύση;Ε! Μα! Μην τα θέλουν και όλα τέλεια.Πάντως όταν τους ρώτησα δεν είπαν τίποτε!Το αποκλείω να φοβήθηκαν να πουν τη γνώμη τους γιατί δεν κρατούσα πλάστη...Ίσως λίγο από τον τρόπο που το ρώτησα... "Δεν πιστεύω να μη σας άρεσε;"Αλλά και πάλι τι ήθελα η μανούλα; Μια αγκαλίτσα και φιλάκια και χαμογελάκια...
  Χρόνια σου πολλά παλικάρι μου! Να είσαι γερός και ευτυχισμένος! Και να θυμάσαι πως μέσα στις ατέλειες είναι κρυμμένες οι πιο όμορφες αλήθειες!
 

3 σχόλια: