ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ

    Τι και αν τα δέντρα και οι θάμνοι φυλλοβόλοι και μη ρίχνουν τα φύλλα και λερώνουν την αυλή;Τι και αν στα πιο απίθανα σημεία της ανάμεσα σε σχισμές και αρμούς φυτρώνουν αγριόχορτα;Τι και αν ο κήπος απαιτεί χρόνο και κόπο και φροντίδα;Τι και αν το γρασίδι θέλει τακτικό κούρεμα,  πότισμα, καθάρισμα;
   

Τι και αν σήμερα έπιασα να τα κάνω όλα αυτά για να προλάβω την κακοκαιρία της  Μεγάλης Τετάρτης;Τι και αν είμαι στο κρεβάτι αποτελειωμένη ,με συνάχι, μπούκωμα και πονόλαιμο;Αυτό που με αποζημιώνει είναι η ομορφιά της φύσης  που μπορώ να απολαμβάνω στο σπίτι μου και η ικανοποίηση ότι έχω βάλει το λιθαράκι μου στη διαμόρφωσή της.
    Όποιο και αν είναι το τίμημα, στην αυλή με κήπο λέω ΝΑΙ!Λατρεύω να περνάω κάτω από αυτό το φυσικό τούνελ από "φωτείνια".Δεν μπορώ να σταματήσω  να καμαρώνω αυτήν την εποχή τη "σπειραία"που στέκει φορτωμένη με τα λευκά της λουλούδια
   .Με το ίδιο χρώμα αλλά σε άλλη σύνθεση είναι το "βιβούρνο το χιονόσφαιρο" .
    Αφού σταμάτησα -όχι γιατί τελείωσα αλλά γιατί κουράστηκα -έκατσα να ρεμβάσω.Αν ήμουν σκύλος θα ξάπλωνα πάνω στην πρασινάδα.....Αν ήμουν  έλατο θα μεγάλωνα αργά αργά....Αν ήμουν πουλάκι θα τα έβλεπα όλα αυτά από ψηλά....
   Εντάξει δεν παραπονιέμαι είμαι η Μαρία και ..."κοίτα χέρια ,κοίτα πόδια, κοίτα χάρη και ομορφιά".Αυτή τη στιγμή θα ήμουν πολύ ευχαριστημένη αν υπήρχε πληντύριο για αθρώπους.Για ρούχα βγάλανε ,για πιάτα...για αυτοκίνητα...Ε!Τι είναι να κάνουνε και ένα για ανθρώπους ;Να μπαίνεις και να βγαίνεις έτοιμος.Άντε Μαρία σήκω ,φτάνει. Ξεκίνησα το πρωί και ο ήλιος άρχισε να γέρνει προς τη δύση.
   Έτσι πέρασε και η Μεγάλη Τρίτη...Πέρασε  είπα;Όχι γιατί μέσα με περίμεναν άλλα.Αχ μανούλες αχ!Τους βρήκα όλους μπροστά σε οθόνες .Αχ!Να μη μιλήσω;Δεν ξέρω τι και πώς σκέφτονται αυτά τα παιδιά.Καλύτερα να σκάβω έξω παρά να έρχομαι αντιμέτωπη με δυο έφηβες.
   Μα ξέχασα να σας πω το καλύτερο.Τι βρήκα εκεί έξω ανάμεσα στο δίχρωμο κυπαρίσσι;Δε θα το πιστέψετε.Σοκολατένια αβγά!Τελικά μας ήρθε και φέτος ο Πασχαλινός  κούνελος.